Τεκμήριο αθωότητας: νομικές και ηθικές πτυχές
Τεκμήριο αθωότητας: νομικές και ηθικές πτυχές
Το τεκμήριο της αθωότητας είναι ένααπό τις βασικές αρχές της νομοθεσίας της ποινικής διαδικασίας οποιασδήποτε πολιτισμένης χώρας. Ταυτόχρονα, οι νομικές και δεοντολογικές πτυχές αυτής της αρχής έχουν συζητηθεί ενεργά μέχρι στιγμής στη θεωρία του δικαίου.
Το τεκμήριο της αθωότητας κατοχυρώνεται στοένα από τα βασικά πρότυπα της ρωσικής ποινικής διαδικασίας. Διακηρύσσει ότι κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί ένοχος για να διαπράξει οποιοδήποτε έγκλημα μέχρι την στιγμή που αποδεδειγμένα η ενοχή του, που θεσπίστηκε με δικαστική απόφαση που τέθηκε σε ισχύ. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο κανόνας είναι χαρακτηριστικός για το ποινικό δίκαιο, στο οποίο το κράτος, μέσω των εκπροσώπων του, υποχρεούται να αποδείξει την ενοχή του ύποπτου, του κατηγορουμένου. Στις σχέσεις αστικού δικαίου, ο κατηγορούμενος εκ προθέσεως θεωρείται ένοχος μέχρις ότου αποδεικνύει ότι ενεργεί για να αποδείξει την αθωότητά του, εκτός εάν ο νόμος ορίζει διαφορετικά.
Νομικές πτυχές του τεκμηρίου αθωότητας
Η κύρια νομική πτυχή αυτής της αρχήςπεριορίζεται στην ανάγκη εξασφάλισης των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενός πολίτη. Ο δράστης ενός εγκλήματος εξαρτάται από διάφορες αρνητικές συνέπειες, και το τεκμήριο της αθωότητας τους ελευθερώνει από τα πρόσωπα των οποίων η συμμετοχή σε παράνομες πράξεις δεν είναι εγκατεστημένο. Μια άλλη σημαντική νομική πτυχή είναι η ανάγκη να αποδείξει την ενοχή, δεν καταγγελίες φορέων έρευνας, διερεύνηση ενός εγκλήματος από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Τέλος, ένα τέτοιο τεκμήριο διασφαλίζει τον αμφισβητούμενο χαρακτήρα της ποινικής διαδικασίας, καθώς με την παρουσία μιας προκαθορισμένης απόφασης για την ενοχή του εναγομένου, η υπεράσπισή του χάνει κάθε νόημα.Δεοντολογικές πτυχές του τεκμηρίου της αθωότητας
Δεν είναι λιγότερο σημαντικές οι ηθικές πτυχέςτεκμήριο αθωότητας. Η απόλυτη πεποίθηση πολλών συμμετεχόντων στην ποινική διαδικασία, άλλα πρόσωπα με την ενοχή του εναγομένου μπορούν να εκφράζονται σε προσβλητικές δηλώσεις, άλλες αρνητικές πτυχές, οι οποίες υποβαθμίζουν την τιμή και την αξιοπρέπεια του ατόμου. Ο νόμος δεν επιτρέπει μια τέτοια κατάσταση, αναφερόμενη στην υποτιθέμενη αθωότητα του εναγομένου. Επιπλέον, μια σημαντική ηθική πτυχή αυτού του τεκμηρίου είναι η έλλειψη καθήκοντος του καθού να αποδείξει την αθωότητά του. Εάν υπήρχε τέτοιο καθήκον, θα ασκούσε σημαντική ηθική πίεση στον εναγόμενο, στον κατηγορούμενο, ο οποίος χωρίς αυτό είναι σε μια αξιοζήλευτη θέση. Ωστόσο, παραμένει το δικαίωμα να προσκομίσει οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο από τον εναγόμενο, μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία κατά την κρίση του.