Συμβουλή 1: Πότε χρησιμοποιείτε αγγειοσυσπαστικά φάρμακα;

Ιατρική

Συμβουλή 1: Πότε χρησιμοποιείτε αγγειοσυσπαστικά φάρμακα;

Τα αγγειοσυσταλτικά είναι φάρμακα που αυξάνουν τον τόνο των αιμοφόρων αγγείων και μειώνουν τον αυλό τους. Αυτή η ομάδα φαρμάκων χρησιμοποιείται για μια ποικιλία ασθενειών.

Οδηγίες

Μπορεί να υπάρχουν αγγειοσυσταλτικάκεντρική και περιφερειακή δράση. Στην ομάδα των φαρμάκων κεντρικής δράσης φέρουν διεγερτικά της νευρικής δραστηριότητας: "Καφεΐνη", "Cordiamin", "Corazol", "Camphor". Οι περιφερειακοί παράγοντες περιλαμβάνουν τα αδρενομιμητικά φάρμακα: αδρεναλίνη, νοραδρεναλίνη, μεζατίνη, εφεδρίνη, ναφθυ-σίνη, πιτουττίνη, αγγειοπιεστίνη. Η αγγειοσυσπαστική επίδραση των αδρενομιμητικών φαρμάκων οφείλεται στη διέγερση των αδρενεργικών αγγειακών συστημάτων. Η βαζοπρεσίνη και η υπόφυση δρουν απευθείας στους λείους μυς των αγγείων και προκαλούν τη σύσπαση.

Με αναρρόφηση, αγγειοσυσπαστικά φάρμακασυμβάλλουν στην υψηλή αρτηριακή πίεση. Ο μηχανισμός δράσης αυτών των φαρμάκων συσχετίζεται με τη διέγερση των άλφα και βήτα-αδρενεργικούς υποδοχείς, αυξάνουν στη συγκέντρωση των ιόντων ασβεστίου στο εσωτερικό των κυττάρων. Ως αποτέλεσμα, ο τόνος του συμπαθητικού μέρους του αυτόνομου νευρικού συστήματος μειώνεται. Οι κύριες ενδείξεις για το σκοπό της κεντρικά δρώντες παράγοντες περιλαμβάνουν: οξεία αγγειακή ανεπάρκεια (κατάρρευση, σοκ), χρόνια αγγειακή ανεπάρκεια (υπόταση, μείωση της αρτηριακής πίεσης σε μολυσματικές ασθένειες, κλπ), αλλεργικές αντιδράσεις, που συνοδεύεται από μείωση της πίεσης του αίματος, βρογχικό άσθμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η χρήση των ακόλουθων φαρμάκων: «Η καφεΐνη», «εφεδρίνη», «Kordiamin», «Μεζβίοη». Τέτοια φάρμακα αντενδείκνυνται σε σοβαρή αρτηριοσκλήρωση, υψηλή αρτηριακή πίεση.

Vasoconstrictive φάρμακα από την ομάδασημαίνει adrenomimeticheskih χορηγούνται τοπικά ως αντιφλεγμονώδεις παράγοντες με επιπεφυκίτιδα, ρινίτιδα, και εκτός από τα τοπικά αναισθητικά μέσα για τη μείωση της αιμορραγίας και παράταση της δράσης τους. Οι σταγόνες και οι ψεκασμοί στη ρινίτιδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν όχι περισσότερο από 5-6 ημέρες. Η παρατεταμένη χρήση των φαρμάκων προκαλεί βλεννογόνου αποξήρανση και εθιστική, με αποτέλεσμα τη μειωμένη αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Μέρος του φαρμάκου απορροφάται στο αίμα και προκαλεί παρενέργειες. Τα εργαλεία αυτά είναι άχρηστα σε αδενοειδείς εκβλαστήσεις, η καμπυλότητα του ρινικού διαφράγματος, αγγειοκινητικά ή αλλεργική ρινίτιδα και ορισμένες άλλες χώρες. Οι Adrenomimeticalkie αγγειοσυσταλτική φάρμακα αντενδείκνυνται σε κυκλοπροπάνιο, χλωροφόρμιο και αναισθησία ftorotanovom λόγω του αυξημένου κινδύνου κοιλιακής μαρμαρυγής.

Συμβουλή 2: Αλλεργική ρινίτιδα: Συμπτώματα και θεραπεία

Η αλλεργική ρινίτιδα (ρινίτιδα) χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των βλεννογόνων της μύτης που προκαλείται από την έκθεση σε αλλεργιογόνα. Εκδηλώνεται ως ρινόρροια, φτάρνισμα, κνησμός στη μύτη, δυσκολία στην ρινική αναπνοή.

Συμπτώματα αλλεργικής ρινίτιδας

Στην καρδιά της αλλεργικής ρινίτιδας βρίσκεταιαλλεργική αντίδραση (άμεση αντίδραση υπερευαισθησίας). Αναπτύσσεται από μερικά δευτερόλεπτα έως 15-20 λεπτά, ξεκινώντας από τη στιγμή της επαφής με το αλλεργιογόνο. Τα αλλεργιογόνα που προκαλούν ρινίτιδα περιλαμβάνουν: σκόνη, ακάρεα σκόνης, γύρη φυτού, φάρμακα, αλλεργιογόνα εντόμων, μύκητες (ζύμη και μούχλα), ορισμένα τρόφιμα. Ο κίνδυνος ανάπτυξης αλλεργικής ρινίτιδας αυξάνεται λόγω κληρονομικών συμπτώματα predraspolozhennosti.Osnovnymi της αλλεργικής ρινίτιδας είναι: φτάρνισμα, παροξυσμική χαρακτήρα, σαφές ρινική καταρροή, φαγούρα, δυσκολία στην ρινική αναπνοή, συχνά χειρότερη το βράδυ. Κατά την έξαρση της νόσου, ο ασθενής είναι πρησμένο πρόσωπο, κόκκινα μάτια, μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια. Κατά κανόνα, η αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται για πρώτη φορά στην παιδική ηλικία ή την εφηβεία.

Θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας

Η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας κατευθύνεται προςμείωση της φλεγμονής του βλεννογόνου, στη συνέχεια πραγματοποιείται ειδική θεραπεία για αλλεργιογόνα. Ο ασθενής συνταγογραφείται αντιισταμινικά με τη μορφή δισκίων ή σταγόνων. Συνιστάται να χρησιμοποιούν τα φάρμακα δεύτερης γενιάς ( "Claritin", "Tsetrin", "Kestin", "Zodak") και τρίτης γενιάς ( "Telfast", "Aerius" "Zyrtec"). Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται σε επίπεδα δόσης μία φορά την ημέρα. Η διάρκεια της θεραπείας καθορίζεται από το γιατρό και δεν είναι μικρότερη από 14 ημέρες. Μην παίρνετε αυτά τα φάρμακα μόνοι σας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν η χρήση αντιισταμινών είναι αναποτελεσματική, χρησιμοποιήστε τοπικά φάρμακα που επηρεάζουν το ρινικό βλεννογόνο. Παράγωγα για τη θεραπεία του χρωμογλυκικού νατρίου που χρησιμοποιείται ήπια νόσο ( «kromogeksal», «Kromosol», «Kromoglin»). Παρόμοια φάρμακα απελευθερώνονται με τη μορφή ρινικών σπρέι. Προβλέπονται για 1-2 ενέσεις στη μύτη τρεις φορές την ημέρα κατά τη διάρκεια της περιόδου παροξυσμού. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι όχι νωρίτερα από μετά από 5-10 θεραπεία dney.Dlya σοβαρών στάδια της αλλεργικής ρινίτιδας, οι ρινικά κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται ( «Nasobek», «Aldetsin» «Nasonex», «Bekonaze», «Nazarel» «Flixonase», «Benorin» ), απελευθερώνονται με τη μορφή ψεκασμών. Τα παρασκευάσματα χρησιμοποιούνται 1-2 φορές την ημέρα, σε δόσεις που αντιστοιχούν στην ηλικία. Η διάρκεια χρήσης πρέπει να καθορίζεται από το γιατρό. Η χρήση αγγειοσυσταλτικών για την αλλεργική ρινίτιδα θα είναι ενδεδειγμένη μόνο σε περίπτωση σοβαρής ρινικής συμφόρησης. Χρησιμοποιούνται πριν από την ένεση ενδορινικών γλυκοκορτικοειδών.